Complottheorieën of eenzijdige westerse berichtgeving, welke kant van de C(l)ash kiezen we?

Samenzweringstheorieën of eenzijdige westerse berichtgeving: vanuit welk perspectief bekijken wij (het westen) belangrijke historische gebeurtenissen?

“History is written by the victors.” Winston S. Churchill, 1930 (overigens niet alleen een quote van Churchill, maar ook van Goring, Napoleon Bonaparte en waarschijnlijk nog vele andere historische figuren).

Op dit moment leven wij in een tijdperk waarin de westerse samenleving dominant is en de media financieel bepaald wordt door enkele grote spelers (Reuter/Thomson, Murdoch) onder invloed van enkele zeer vermogende aandeelhouders zoals de Mohm (Bertelmann) familie (Rothschild wordt ook wel vaak genoemd bij Reuters en Associated Press, maar is geen directe eigenaar op dit moment, ze delen hoogstens een vergelijkbare geschiedenis, vlugge internationale communicatie via duiven vanuit Duitsland). Nu bepalen deze vermogende families niet direct het nieuws bij u thuis en hebben de verschillende persgroepen wel een bepaalde journalistieke vrijheid of een zekere onafhankelijkheid. Wel wordt deze journalistieke vrijheid beperkt door wat in de mainstream gangbaar is. Kritische alternatieve media worden nauwelijks gefinancierd. Besluitvorming van de financiële elite vindt plaats in besloten kringen. En de massamedia zijn geïndustrialiseerd, gecorporatiseerd en gecommercialiseerd. De journalistieke waarheid verliest het van de kijk- luist en oplage cijfers, de advertentie opbrengsten voeren de boventoon. Controversiële alternatieve media over complottheorieën worden per definitie niet serieus genomen. Complottheoristen worden direct weggezet als gekkies met alu  hoedjes. Hierdoor verliezen we een andere kijk op de ‘werkelijkheid’. We beleven het nieuws vanuit een eenzijdig perspectief, geschreven vanuit een eenzijdige ideologie. Nl. de westerse juiste dominante ideologie.

Tunnelvisie of angst voor het verliezen van je baan spelen daarbij een grote rol, als mainstream journalist dien je in de pas te lopen met de eindredactie. Een journalist pleegt zelfcensuur als hij buiten de gebaande paden van de eindredactie wil schrijven. Je zult dan ook niet snel kritische stukken over onszelf lezen in de mainstream media. De massamedia zullen ook niet snel iets buiten hun eigen ideologie schrijven: het westen als goede herder en beschermheer van de wereld tegen Rusland met corrupte oorlogszuchtige handlangers.

De koude oorlog tussen Putin en het Westen is daar een goed voorbeeld van. Het westen wijst snel naar de Russische propaganda machine (Russian Today), maar het westen maakt zelf ook gebruik van propaganda. Alleen willen we dat zelf niet meer zien. Onze westerse propaganda machine is ook iets geraffineerder dan de Russische propaganda machine.

De westerse propaganda machine bestaat vooral uit groepscorrectie, zelfcensuur en het niet opschrijven van je eigen mening. Je moet schrijven in het straatje van de denkbeelden van de krant of van de hoofdredacteur. Amerikaanse journalistiek is in handen van de corporatocratie en het Amerikaanse exceptionalisme. In Nederland schrijven we wel opiniestukken, maar niet of nauwelijks als het over ons zelf of over onze eigen denkbeelden gaat. Je moet vooral met de groep meeschrijven en denken, er heerst een taboe op afwijkende meningen, want dan word je heel snel in een hoek gedrukt en uitgesloten van de norm en de doelgroep waarvoor je schrijft.

Nieuwsvergaring namens de NOS

Met name niet als het gaat over grote geopolitieke betrokkenheid in internationale conflicten (koloniaal en neokoloniaal verleden, zwarte piet discussie, Indonesië politionele acties, rol in Suriname, berichtgeving over Syrië, rol in de NAVO, steun aan Amerika, Saoedi-Arabië en daarmee indirect ook terrorisme financieren).

‘Op dit punt in de wereldgeschiedenis is er in Amerika niet zoiets als als een onafhankelijke pers. U weet het en ik weet het. Niet een van jullie durft zijn eerlijke mening op papier te zetten, en als je het wel zou doen, dan weet je van tevoren dat het nooit in print verschijnt. Ik word iedere week betaald om mijn mening uit de krant te houden waaraan ik verbonden ben. Sommigen van jullie krijgen soortgelijke salarissen voor soortgelijke zaken, en wie zo stom zou zijn om wel  zijn eerlijke mening op te schrijven zou al gauw op straat staan, op zoek naar een nieuwe baan. Als ik een editie van mijn krant mijn oprechte mening zou plaatsen, zat ik binnen vierentwintig uur zonder werk. U weet het en ik weet het. En wat is dit voor schijnvertoning – proosten op een onafhankelijke pers? We zijn de instrumenten en slaven van rijke mannen achter de schermen. We zijn marionetten, zij trekken aan de touwtjes en wij dansen. Onze talenten, onze mogelijkheden en onze levens behoren toe aan andere mensen. We zijn intellectuele prostituees.’ John Swinton, redacteur New York Times, (New York Press Club 1953).

Het Nederlandse ANP haalt/koopt het nieuws rechtstreeks van Reuters (een van de grootste persbureaus van de wereld opgericht door een joods Duitse migrant in Londen). Het ANP levert (met uitzondering van de Groene Amsterdam en De Correspondent) aan alle grote Nederlandse persbureaus/media het internationale nieuws.

Vanaf 2004 is het ANP geen stichting meer, maar een naamloze vennootschap (NPM Capital, onderdeel van de SHV Holding: Steenkool en handelsvereniging; eigenaar Fentener van Vlissingen, Annemiek Fentener van Vlissingen is vice-voorzitter raad commissarissen DNB). In 2010 kwam het ANP volledig in handen van V-Ventures, de investeringstak van de Vereniging Veronica. Vanaf 2012 bekleedt Rijkman Groenink (Oud topman ABN Amro) de voorzittersrol bij de RvC van het ANP (via V-Ventures). Groenink is mede-eigenaar van het oliebedrijf Oranje-Nassau en commissaris bij SHV Holdings.

De RTL-group is in handen van de Duitse mediacorporatie Bertelsmann, privé bezit van de familie Mohm en tevens eigenaar van Random House, de grootste uitgever in de Verenigde Staten en Sony en is de grootste mediagigant in Europa en  maakt uit van de twee grootste mediabedrijven in de wereld. Zowel ANP en Bertelsmann publiceerden in de Tweede Wereldoorlog voor de Nazi’s. Ze maken zich afhankelijk van het actuele machtssysteem. Ook hier blijkt dat politiek, media en de corporate sector nauwe banden met elkaar hebben. Net 5, SBS6 en Veronica vielen tot 2011 onder de Prosiebensat.1 Media.AG, na de RTL-group de tweede mediagigant in Europa. Prosieben is grotendeels in handen van Permira/KKR (private equity corporaties). Momenteel is SBS6 (Scandinavian Broadcast System 6) in handen van Sanoma (Fins mediabedrijf).

De eigenaren van deze mediagroepen zijn veelvuldige bezoekers van de Bilderberg conferenties, zitten in de Council on Foreign Relations, zijn lid van Jerusalem Foundation Germany of hebben commissariaten in de Rockefeller Universteit en het Mount Sinai hospital. De Nederlandse ‘kwaliteits-‘ kranten (Volkskrant, Parool, AD, Trouw, NRC) zijn in handen van 1 schatrijke Belgische familie en worden nu gerund door Christian van Thillo (de Berlusconi van de lage lanen).

De familie heeft een discutabel koloniaal verleden in de rubberhandel in Congo. Thillo heeft de kranten van verschillende signatuur geharmoniseerd en werknemers met een te specifieke kleur ontslagen. De kranten vertolken nu vaak een midden toon. Alhoewel de opinie stukken in de kranten nog wel een duidelijke eigen inbreng van verschillende meningen laat zien. Ook speelt de Telegraaf Media Groep een belangrijke rol (Telegraaf als grootste krant van Nederland) in de algemene publieke opinie in Nederland.

De TMG is voor meer dan 30% in handen van de Van Puijenbroek familie, dat ook nog een derde aan belangen heeft in ANP. Deze familie ondersteunt vooral het rechts-autoritaire corporate gedachtegoed. Ook de Telegraaf had banden met de nazi’s in de Tweede Wereldoorlog en kreeg voor een vrij lange periode een verschijningsverbod. De Telegraaf is met name bedreven in het zoeken van zondebokken en het negeren van echte problemen, maar staat ook bekend om het afdrukken van chocoladeletters en one-liners. De Telegraaf is voor de VVD heel lang de campagnekrant geweest.

Het opkopen en privatiseren van mediabedrijven door internationale corporaties is onder druk van de Wereldbank en het IMF begonnen en gaat nog steeds door. De vijf grootste mediabedrijven zijn: Bertelsmann (Sony), Warner, Disney, Viacom en Rupert Murdoch’s News corporation. Een mondiaal mediaal wereldsysteem gedomineerd door een aantal ultra machtige kleine families die pleiten voor zoveel mogelijk commercie en vrije handel. De economische depressie heeft dit proces versneld. Waarbij commerciële belangen nog meer de bovenhand voeren. Zelfs bij vermeende journalistieke programma’s als buitenhof zijn kijkcijfers belangrijker dan journalistieke objectiviteit.

De westerse media wijzen snel naar het belang van westerse waarden (vrijheid van meningsuiting en vrijhandel), maar kijken weg van westerse daden (kapitalisme, olie-inkomsten, bankensysteem, neo-kolonialisme). Er is weinig aandacht voor zelfreflectie. Dat zie je overigens niet alleen in de media. Ons juridisch systeem is ook gebaseerd op een bepaalde autoriteit. Wij geloofden voor het tijdperk van de geconstateerde gerechtelijke dwalingen ook nog heilig in ons rechtssysteem. Na de gerechtelijke dwalingen zijn wij als maatschappij daar toch sceptischer over (Cees. B. Lucie de B., Putterse Moordzaak etc.). Wij zijn bepaalde autoriteiten minder gaan geloven op de blauwe ogen. Toch nemen we vaak nog klakkeloos over van wat de media schrijven over belangrijke gebeurtenissen. Waarom  zijn we nu wel zelf-kritisch(er) geworden op ons juridisch systeem en de politiek, maar niet op de mainstream media? Terwijl de massamedia steeds meer vertrouwen verliezen aan de alternatieve en sociale media.

De Nederlandse pers neemt klakkeloos de propaganda van de westerse neo conservatieve en neo liberale denktanks over. Onder het mom van vrijheid van meningsuiting en vrije marktfundamentalisme overal op de wereld. Putin bashing is inmiddels prioriteit 1 geworden. Putin is bij voorbaat de boeman. Debat en discussie daarover bestaat niet in de MSM.

http://www.novini.nl/omgekochte-journalisten/

De legitimiteit van het nieuws wordt gedefinieerd door het gezag van de autoriteiten: het blindelings vertrouwen op de officiële nieuwsbronnen door het publiek. Door de toenemende midden toon van het officiële nieuws en de media ontbreekt het aan alternatieve denkbeelden die misschien minder politiek correct zijn. De politieke correctheid is na de jaren 90 in de politiek en in het strafrecht afgenomen. We durven nu zaken te benoemen over migratie, moslims en ons rechtssysteem (al schieten we dan ook meteen weer heel erg door). Alleen zie je dat in de massamedia nog nauwelijks terug. Misschien is de vierde macht (de media) nog wel krachtiger dan de politiek en het strafrecht.

Voorheen werd je in het strafrecht en in de politiek ook weggezet als complottheorist als je andere alternatieve theorieën opperde. Nu we weten dat de politiek en het strafrecht vaak via tunnelvisie tot conclusies kwam en binnen het strafrecht (OM) verdachten en getuigen dwong tot valse verklaringen, zie je dat minder. Alleen in de media word je nog wel direct weggezet als gekkie als je met alternatieve theorieën komt. Wat dat betreft zijn de mainstream media nog erg machtig en bepalen de MSM grotendeels de opinie van een land. Er zijn wel media die zich los hebben gemaakt van de mainstream media. Zoals follow the money en de correspondent meer of min.

Welke rol spelen de hedendaagse media. Gaan we op naar een corporatocratie waar de macht, berichtgeving en de invloed in handen is van een paar ultra machtige families en de media in een razend tempo wisselen van eigenaar (Talpa, Sanoma) of wensen we een medialandschap op basis van een vrije pers, waarheidsvinding, controle van de macht en alternatieve ideeën? Is de corporatocratie een uitholling van de democratie en een rem op nieuwe ideeën en denkbeelden en een pleidooi voor commercie, onverschilligheid en selectieve berichtgeving vanuit een westerse subjectieve bril?

http://www.anarchiel.com/display/wie_bepalen_het_nieuws_in_nederland

Het is de vraag of de westerse samenleving daadwerkelijk dominant is of dat de beleving van de westerse samenleving als dominant wordt ervaren. De (snelle) media spelen hierin een belangrijke rol. De westerse wereld bekijkt de wereld vanuit een westerse bril die beïnvloed wordt door de westerse media. Maar is de westerse wereld dan nog wel in staat om met een helikopter view de gehele wereld te zien zonder deze westerse blik. Zijn belangrijke gebeurtenissen nog wel objectief te observeren en te duiden vanuit een ander perspectief, vanuit een niet joods-christelijke neoliberaal perspectief bijvoorbeeld. Kunnen wij de media en de overheid nog wel op haar objectiviteit vertrouwen?

In een bipolaire wereld wordt het nieuws eenzijdig gebracht vanuit het perspectief van de westerse wereld. Voor de westerse nieuws consument betekent dat het westen staat voor alles wat goed is en het behoud van rechtvaardige beschaafde westen die als politie optreedt tegen het beestachtige nog niet beschaafde ‘oosten (Rusland – Midden-Oosten – terrorisme)’.  Het westen als goede herder en opvoed politie voor de rest van de ‘achterlopende’ wereld. Met de VS als korpschef en de EU die daar achteraan holt onder de lange arm van de NAVO. De westerse media is daar een verlengstuk van. Het gebrek aan zelfkritiek ontbreekt volkomen. De berichtgeving is zeer eenzijdig, zwart-wit en simplistisch. Rusland en de dictatoriale regimes zijn verantwoordelijk voor alle ellende en oorlogen in het Midden-Oosten (bombardementen, gifgas aanvallen, bommen op ziekenhuizen). Het westen is de goede herder die optreedt tegen het gruwelijke dictatoriale regime die de eigen bevolking structureel martelt en uitmoordt. Het westen laat niet zien dat deze regimes in het zadel zijn gebracht door het westen zelf omdat het westen deze dictators nodig hadden voor geopolitieke (tegen het communisme) en economische belangen (olie), (Ghaddafi, Saddam, Assad, Moebarak etc.). De media laten deze paradox zien vanuit een zeer eenzijdige berichtgeving. De media tonen emotionele gruwelijke beelden gepleegd door het Assad regime veelvuldig op alle westerse voorpagina’s. Tegelijkertijd tonen de westerse media de gruwelijkheden van rebellen gesteund door het westen duidelijk niet. Omran Daneesq (linker foto) stond op alle voorpagina’s van de westerse media om de gruwelijkheden van het Syrische regime te belichten. De onthoofding van Abdullah Issa (12jr oud) door de rebellen werd niet getoond omdat deze rebellen gesteund worden door het westen.

http://www.ad.nl/nieuws/is-westerse-berichtgeving-eenzijdig~a18841ea/

Niet alleen het geopolitieke nieuws wordt eenzijdig beschreven of delen worden bewust genegeerd. Ook het economische nieuws is onderhevig aan bewuste manipulatie of wordt liever niet verteld in de MSM. Voor het tijdperk van internet en de sociale media kon de MSM daar vrij eenvoudig mee wegkomen. Het NOS en de MSM hadden een bepaalde mate van gezag en autoriteit. Het draagvlak onder de MSM neemt hard af en dat is goed verklaarbaar. Het nieuws komt steeds meer vanuit andere bronnen binnen en mensen kunnen het nieuws op hun eigen manier controleren. Dat betekent niet dat het nieuws meer objectief en betrouwbaarder wordt, maar wel dat de MSM het monopolie op betrouwbaarheid en autoriteit aan het verliezen is. Mensen creëren steeds meer het nieuws naar eigen interpretatie. Dat betekent ook dat het nieuws polariseert. Mensen gaan alleen het nieuws volgen dat in hun eigen straatje past. Het is moeilijk om dan nog zelfkritiek toe te passen. Als journalisten dat al niet doen, waarom zouden burgers dat nog wel doen? Je krijgt een gepolariseerde maatschappij waarbij de juiste feiten en bronnen  bij de juiste standpunten gezocht gaan worden. In de VS doen feiten er al niet meer toe. Je bent of voor of tegen een bepaalde persoon. Je bent of voor of tegen de gevestigde orde.

In maart 2015 was Arjen Lubach met het TTIP alarm (verdrag tussen Amerika en de EU voor minder regelgeving, minder macht burgers en meer macht multinationals) 3 dagen lang nr 1 trending topic geweest op twitter. De TTIP (Transatlantic Trade and Investment Partnership) is het belangrijkste verdrag in de afgelopen 50 jaar en wordt gesloten tussen de twee grootste  economische wereldmachten (EU en VS). Sterker nog Europese democratische wetten en regels kunnen overruled worden door Amerikaanse wetgeving via de ISDS (Investor State Dispute Settlement). Dat zijn drie advocaten achter gesloten deuren (advocaat van het bedrijf, advocaat van het land dat zijn regels wil houden en een gekozen advocaat). De  media en de rechtse politiek inclusief de PvdA is bereid onze democratische rechtstaat aan de Amerikaanse multinationals te verkopen met het dogma: meer economische groei is meer werkgelegenheid, dus goed voor iedereen. Momenteel zie je na stevige kritiek wel dat de PvdA meer kritisch is geworden het TTIP verdrag. Was dat ook gebeurd als Lubach het onderwerp niet had behandeld? Hadden we iets geweten van het Oekraïne associatieverdrag als Jan Roos niet met een mal matrozen petje de bühne op ging? Wanneer pakken de massamedia dit soort belangrijke berichten op? Of komt ‘nieuws’ steeds meer van onderop tot stand, via de sociale media? Zit de massamedia wel te wachten op EU-sceptici of journalistiek die kritisch zijn op oneindige economische groei van de economie?

Onlangs sprak ikzelf met Diederik Samsom over zijn bezoeken aan de Bilderberg conferenties. Volgens Samsom gebeuren er geen geheimzinnige dingen en is er geen sprake van rare complotvorming. Toch wordt de pers niet uitgenodigd, blijft het een besloten feestje van belangrijke invloedrijke personen, waarin vooral joods christelijke deelnemers de wereldagenda bespreken en een bepaald doel nastreven waarin volledige vrijhandel van multinationals en de financiële sector wordt bepleit. Deze activiteiten voldoen precies aan de definitie van een complot. Met name een complot dat pleit voor de New World Order en het behoud van elitaire machtsposities. De westerse media houden zich hier afzijdig van. Iedereen die maar een beetje denkt aan een complot (een besloten groep mensen die in het geheim een bepaald doel nastreven) wordt weggezet met alu hoedjes of weggezet als gekkie. Iedereen die maar een een beetje kritisch is wordt zo uitgeschakeld. Aan de andere kant zijn er ook complot theoristen die nooit het officiële verhaal geloven en direct zoeken naar alternatieve verklaringen. Maar we kunnen zeker vast stellen dat er in de Massamedia een taboe heerst op complotten. Of ze journalistiek relevant zijn doet er dan niet zo veel toe. Dat is een gemiste kans in de journalistiek.

Het belang van kritisch en sceptisch nadenken gaat dus van twee kanten uit. Sceptisch zijn over complottheoristen en complottheorieën en sceptisch zijn over de officiële berichtgeving en de massamedia. Het is soms lastig om daar tussen in een genuanceerd debat te voeren over feiten en waarschijnlijke theorieën, omdat het debat snel op basis van vooroordelen tot polarisatie leidt. Je bent bij voorbaat of voor of tegen een complottheorie. Dat is niet goed voor de objectiviteit en betrouwbaarheid van de media. Maar het vertroebelt ook feiten, theorieën en oprechte nieuwsoverdracht van media producenten naar de nieuwsconsument. Bovendien wordt het woord complottheorie als argument gezien voor iets wat per definitie waar of onwaar is. Het woord complottheorie kan nooit alleen als woord een argument zijn. Toch wordt het heel vaak gebruikt als discussiestopper. Er wordt een taboe gecreëerd op complottheorieën. Je wilt bij voorbaat niets te maken hebben met complottheorieën, want dan word je niet serieus genomen. Je wordt uitgestoten en voor gek verklaard.

http://topdocumentaryfilms.com/conspiracy-theory/

Hoe objectief zijn de westerse media eigenlijk. Zijn deze media nog wel betrouwbaar of passen we een bepaalde tunnelvisie toe die past binnen ons eigen denkkader? Nemen journalisten te makkelijk verhalen over van spindoctors zonder deze echt goed te checken? Bekende voorbeelden zijn de kunstmatige reconstructie van het vallen van het beeld van Saddam Hoessein, de vermeende massavernietigingswapens in Irak, de olie besmeurde vogels in de Golfoorlog uit Alaska en het ‘dramatische’ verhaal van Iraakse soldaten, die 52 baby’s uit couveuses haalden en ze op de koude grond lieten sterven.

Officieel had het ziekenhuis 2 couveuses en was het verhaal door een actrice (Nayirah bekentenis) in scene gezet. De baby’s waren dood gegaan omdat de verpleegsters en doktoren stopten met werken of het land uit gevlucht waren. Maar ook onze eigen gerechtelijke dwalingen zijn voorbeelden van tunnelvisie, vooropgezette plannen om iemand onterecht te beschuldigen en het zoeken naar daders die niks te maken hebben met criminele delicten. De MSM (mainstream media) hebben een taak om hier objectief over te berichten. We kunnen constateren dat dit jarenlang niet gedaan is. Momenteel worden andere theorieën voor de 9/11 aanslagen nog steeds door Phillipe Remarque (eindredacteur Volkskrant) weggezet als complottheorieën voor gekkies.

http://www.universiteitvannederland.nl/college/waarom-moet-je-niet-geloven-wat-in-de-krant-staat/ Cees Hamelink

Andere verklaringen voor de 9/11 aanslagen worden snel weggezet als complottheorieën. Maar hebben onderzoekers en journalisten dan ook goede argumenten en feiten om deze complottheorieën te weerleggen of nemen we ze gewoon direct aan als complottheorie, dus onzin. Moeten wij vragen  over de houdbaarheid van het fractional reserve banking systeem niet gewoon gaan onderzoeken in plaats van negeren of als vanzelfsprekend aannemen. In welke mate onderzoeken de westerse media wat er gebeurd tijdens de Bilderberg conferenties, NAVO interventies, Council on Foreign Relations bijeenkomsten, onze eigen westerse ideeën? Of passen we vooral zelfcensuur toe en blijft zelfreflectie achterwege?

Als we terug kijken op de geschiedenis dan zijn er zeer merkwaardige maar ook machtige families betrokken tijdens belangrijke gebeurtenissen. Is het niet een beetje vreemd dat je de beschrijving van deze gebeurtenissen wel terug vindt in de open media als Youtube, maar de westerse ‘officiële’ media zich opvallend stil houden? Wat is de rol van het zionisme, de VN (Europees olie imperialisme), skull and bones, CIA (Operation Mocking bird, Maffia, Opium oorlogen, Operation Paperclip, Operation Northwoods, Prins Bernard, Illuminati, anonymous, vrije metselaars, The New World Order, Trilateral Commission, Council on Foreign Relations, de moord op J.F. Kennedy, vermeende zelfmoord Adolf Hitler, ‘uitschakelen’ Osama Bin Laden, link (Prescott) Bush en Hitler, Ufo’s, rol van dubieuze multinationals (Hugo Boss, Coca Cola met Fanta, Ford, I.G. Farben, IT&T, IBM etc.), de trans-atlantische denktanks en de 9/11 aanslagen?

Worden grote wereldomvattende beslissingen gemaakt door een kleine elitaire groep van zeer machtige families (de New World Order, Illuminati, vrijmetselaars) of ontstaan grote gebeurtenissen en mondiale afspraken vanuit bottom up overleggen? Kortom: zitten er machtige invloedrijke personen achter de complotten of zijn deze complottheorieën stuk voor stuk bedacht door mensen met waanideeën?

Zijn het allemaal complottheorieën of schuilt er een kern van waarheid in. Vergt het niet ten minste de moeite om onderzoek te doen naar deze machtige families (Rothschild, Warburg, Schiff, Rockefeller, Morgans, Bush) in relatie met het westerse wereldsysteem van privatisering, deregulering, machtsconcentraties en elites waarin wij leven? Of blijven wij onverschillig de dingen accepteren van de westerse media. Een verdere uitdieping van mogelijke complottheorieën levert in ieder geval een ander perspectief  op de wereldgeschiedenis.

Of het de volledige feitelijke weergave is weet ik niet, maar vragen stellen is altijd beter dan kwesties negeren of meteen wegzetten als complottheorie. Al zijn vele complottheorieën  zeker wel nader onderzocht en is de ene theorie meer waarschijnlijk dan de andere theorie. Maar nu nemen we vaak belangrijke gebeurtenissen aan als ultieme westerse waarheid terwijl er nog veel onduidelijkheid is over hoe zo’n gebeurtenis tot stand is gekomen. We zijn bang voor de dogmatische ultieme waarheid propaganda van extreme moslim fundamentalisten. Maar de westerse media kijken zelf ook zeer selectief naar belangrijke wereldgebeurtenissen. We kijken vooral naar de gevolgen, de oorzaken en de geschiedenis doet er vaak niet zo toe. Wat dat betreft hebben de westerse media ook wel wat boter op het hoofd. We vinden ons zelf erg verlicht en het westen kent ook wel degelijke een periode van verlichting, debat, onderzoek, kritische benadering, maar dat neemt niet weg dat wij ook heel gekleurd reageren op actualiteiten en ernstige gebeurtenissen. Op dit moment worden mensen die complottheorieën aanhangen bijna direct gezien als ‘verward’, geestesziek of psychotisch zonder dat er ook maar 1 psycholoog of psychiater onderzoek gedaan heeft naar de individuele casus. Zullen we eerst onderzoek doen naar de feiten, argumenten en mogelijke relaties die een complottheorie bevestigen of weerspreken of gaan we van te voren alle complottheorieën wegzetten als waanideeën? Complottheorieën worden vaak weggezet als duistere waanzinnige ideeën van bepaalde gekkies, die mensen willen vermoorden of streven naar werelddominantie. Maar een complottheorie is eigenlijk niks meer dan een geheime bijeenkomst van ogenschijnlijke invloedrijke personen die streven naar een collectief doel. Daar hoeft niet perse een kwaadaardig doel achter te zitten. Al lijkt dat vaak wel zo omdat deze invloedrijke personen in het geheim opereren. Waarom zou je anders in het geheim iets willen bespreken? Complottheorieën zijn van alle tijden.

In januari (2015) drong Tarik Z. (19 jaar) het NOS gebouw binnen en probeerde 10 minuten uitzendtijd af te dwingen voor waarschijnlijk een Anonymous achtige oproep aan de Nederlandse bevolking. Nu is het sowieso niet handig om met een nep pistool een gebouw binnen te dringen. Het is ook niet goed te praten. Maar de gehele journalistiek zet de jongen meteen weg als verward of gestoord. Terwijl de psychiatrie hier over gaat en niet de journalistiek. De journalistiek zou moeten gaan over de motieven, maar die zijn meteen in de doofpot gestopt. De journalistiek verzaakt haar onderzoekende taak door iemand meteen verward te noemen. De politiek en media richtten zich daarna voltallig op de veiligheid van het gebouw in plaats van de motieven van Tarik Z. Wetten om de veiligheid op te schroeven en de burgerrechten tijdelijk op te heffen worden vaker ingevoerd na complottheorieën of vermeend dreigend gevaar.

Tarik Z. probeerde op een niet legitieme wijze de bevolking te waarschuwen voor het manipuleren van de media door de NOS/Ericsson door middel van catching en fiber. Het vertragen en bufferen van data waardoor ‘live’ uitzendingen gemanipuleerd kunnen worden. De NOS zou zich voordoen als belangrijkste en betrouwbaarste presentator van het nieuws. Maar het regisseren en monteren werd gedaan door het Amerikaanse Fox, zo’n beetje de meest eenzijdige en minst betrouwbare ‘nieuws’ zender. Volgens Tarik werkt de NOS als een inlichtingendienst die het eerste beschikking heeft over het nieuws en door middel van vertragingen en fibers het nieuws kan manipuleren en via afgetapte internetverbindingen en streaming diensten belangrijke vergaderingen zoals in de Tweede Kamer afluisteren. Daarmee beschikt de NOS over een zeer machtig wapen: manipulatie van de massa en de media.

achterdesamenleving.nl/toespraak-tarik-z-gijzeling-nos-vrijgegeven-door-de-advocaat

De massa neemt achteloos aan dat de mainstream media kritisch en objectief zijn. Dat valt behoorlijk tegen als je echt naar de feiten kijkt. Het is überhaupt de vraag of media objectief kunnen zijn.

achterdesamenleving.nl/10-grote-leugens-van-de-mainstream-media

Marinus van der Lubbe, een Nederlandse zwakbegaafde jongen werd opgepakt en vermoord door de Nazi’s vanwege de brand in de Reichstag. Na de brand en het oppakken van de ‘communistische’ Marinus werd de Reichstagsverordnung ingevoerd. Een ‘tijdelijke’ noodwet die Hitler de volmacht gaf over Duitsland. Hitler kon hierdoor de parlementaire democratie afschaffen en een dictatoriaal regime opzetten. Na de aanslagen van 11 september voerde Bush jr. de patriotact in. Via Prism en Tempora kon Bush/Cheney vergaande ‘veiligheidsmaatregelen’ nemen en alle gegevens van burgers screenen. Op vliegvelden werden alle burgers uitgebreid gescreend. De macht van de regering op de persoonlijke vrijheden van burgers werd hierdoor enorm groot. De rechterlijke macht werd gedeeltelijk buitenspel gezet. Op dit moment (juni 2015) heeft de Amerikaanse Senaat een aangepaste binnenlandse veiligheidswet aangenomen. De USA Freedom act. Inlichtingendiensten mogen nu niet meer willekeurig mensen afluisteren in Amerika (wel in de rest van de wereld). Om gegevens van telecombedrijven in te zien heb je nu eerst toestemming van de rechter nodig. Afluisteren mag nog steeds, maar de gegevens blijven bij de Telecombedrijven en gaan niet rechtstreeks  naar de NSA. Naderend gevaar voor de natie is een goed ‘instrument’ om de controle op burgers te vergroten. Er is veel draagvlak voor het aanscherpen van de veiligheidsmaatregelen en het inleveren van persoonlijke privacy. De patriotact en 9/11 is daar misschien wel het bekendste voorbeeld van.

In onze hele samenleving en met name in de westerse samenleving is er een spanning tussen complottheoristen en journalisten. Het mooiste wat journalisten kunnen doen is de werkelijkheid achter een complot ontmaskeren, zoals bijvoorbeeld de Watergate affaire of op kleinere schaal: De bonnetjes van de Teven-Deal in Nederland. Aan de andere kant ben je in de journalistiek al snel een gekkie met een alu hoedje als je vermoed dat er een complot is. Cees Hamelink legt dat in het volgende filmpje mooi uit:

Opvallend is dat nieuws steeds meer een industrie is geworden waarin rendement en aandeelhouderswaarde de belangrijkste waarde is. De top bestaat uit een netwerk van het grote bedrijfsleven (multinationals), banken, top-juristen, media bazen, journalisten etc. Deze elites komen bij elkaar tijdens geheime conferenties: Bilderberg Conferentie, Trilaterale Commissie, Council on Foreign Relations: The Round Table group. Daar worden de hoofdlijnen uitgezet. Het is een gesloten circuit van enkele honderden mensen met verschillende baantjes (nevenfuncties) op zeer belangrijke posities. In Europa komt dit nieuws ook deels tot stand via trans-atlantische denktanks. DE NOS of de MSM huurt dan een deskundige in uit deze denktanks om het nieuws te duiden en te voorzien van een trans-atlantische analyse. Bekende denktanks in Nederland zijn Clingendael, HSSC (geopolitieke denktanks), politieke denktanks (Wiardi Beckman Stichting, Teldersstichting). In Amerika en Europa zijn deze trans-Atlantische denktanks ook gelieerd aan grote lobbyclubs. Ze beïnvloeden het nieuws, corporaties, huren elkaar in, financieren elkaar. Ze maken onderdeel uit van de lobbycratie en de corporatocratie en trans-Atlantische belangen. Vaak doen ze net of ze onafhankelijke neutrale wetenschappelijke bureaus zijn. Dat is natuurlijk niet zo. Alleen de financiering is al gekoppeld aan een bepaalde belangenverstrengeling. De journalistiek koopt dus selectieve gekleurde informatie in om over een deel van de ‘waarheid’ te berichten. Dat ‘nieuws’ moet dan ook nog in hapklare eenvoudige brokken gepresenteerd worden aan de nieuwsconsument. Het moet vooral niet te complex zijn, want het ‘neutrale’ nieuws moet voor iedereen toegankelijk zijn.

Uiteindelijk gaat het toch vooral om waarheidsvinding. Zowel journalisten als complottheoristen leggen een claim op de waarheid. Maar worden ze beiden verblind door bepaalde opvattingen en zijn beide opvattingen niet uiterst subjectief? Bepaald de kleur van jouw nieuwsblad niet het perspectief waarin je schrijft en wat je wel en wat je niet schrijft? Schrijven complottheoristen alleen binnen hun eigen straatje. Een straatje waar er altijd een complot moet zijn. Een complot geeft immers bestaansrecht aan het woord complottheorist.Bovendien bestaat er geen 1 waarheid. De waarheid wordt altijd ingekleurd door een bepaald perspectief. Dat deel van de waarheid en vaak ook het deel van de onwaarheid (leugens, verdraaiingen, verzinsels) wordt extra benadrukt omdat een partij bepaalde belangen heeft. Een marketingsbedrijf, een lobbyist, een politicus vertelt meestal niet de hele ‘waarheid’. Daar hoeven we het ook niet van te verwachten. Maar binnen de journalistiek zouden we dat wel meer mogen verwachten. Helaas is dat allang niet meer zo. Journalistiek is gekleurd en vertelt maar een deel van de waarheid in zoverre ze dat willen en kunnen. Dat is niet alleen zo in de journalistiek, maar ook in de politiek en de overheid.

Zowel in de journalistiek als complotwereld is het belangrijk om de context in ogenschouw te nemen. In deze uiteenzetting bespreek ik de media, de bekendste complottheorieën en de context waarin wij de media en complottheorieën zien. En hoe een complexe wereld juist bijdraagt aan eenzijdige journalistieke berichtgeving en ridicule complottheorieën aan de andere kant. Door deze werkelijkheid te simplificeren wordt de wereld overzichtelijker en meer behapbaar. Bovendien levert een angstige wereld meer nieuwswaarde op waarmee je meer kranten of kijkcijfers trekt. Goed nieuws scoort niet. Daarnaast spelen diverse belangen een grote rol in de media. Op de achtergrond wordt er veel gelobbyt, bijvoorbeeld in de wapenindustrie, bankenindustrie, olie-industrie etc. Voormalige topmannen met een uitgebreid netwerk in de politiek, defensie, financiën zie je later lobbyen voor grote bedrijven. Dat is niet alleen in het buitenland het geval. Maar ook in Nederland

Als we onze geschiedenis terug bekijken kunnen we onmogelijk de complottheorieën negeren. De vraag is alleen vanuit welk perspectief we deze complotten bekijken. Sommige complottheorieën worden de realiteit, andere complotten verliezen de complete realiteit of is een uiting van een bepaalde frustratie tegen het systeem of een persoon. Maar laten we complottheorieën niet bij voorbaat wegzetten als wanen, gekkies met alu hoedjes, maar gewoon goed onderzoeken zoals we dat wetenschappelijk doen met theorieën.

In deze uiteenzetting komen de volgende complotten aan bod:

1). 9/11, welke vraagtekens kun je zetten bij de officiele versie van het verhaal. Pancake theorie versus Controlled demolition. Welke (financiele) belangen spelen een rol, wat zijn de dwarsverbanden en welke vragen blijven onbeantwoord.

2). MH17, Russia Today. Propaganda is overal en niet eenzijdig uit 1 hoek. We kijken alleen snel weg als het over onze eigen propaganda machine gaat.

3) Associatieverdrag Oekraine

4). Strauss-Smitt ideologie. Hoe is de neoconservatieve ideologie ontstaan. Wie zijn de grondleggers?

5) Bush Nazi’s Midden oosten

6). Invloed CIA op de media en internationale politieke ontwikkelingen.

7). Oliebelangen en het Midden-Oosten conflict. Wat is de rol van de petrodollar en de invloed van olie op de wereldpolitiek en economie.

8). Achtergronden van het Rothschild imperium. Staan ze bovenaan de Illuminati piramide? Hoeveel invloed heeft deze familie gehad in onze wereldgeschiedenis?

9). Vrijmetselaars. Wat is de rol van geheime genootschappen in onze maatschappij. Hebben ze een besloten broederschap op lokaal niveau of opereren ze onderling binnen een netwerk in groter verband gericht op wereldwijde doelen.

10). The New World Order: Is er een elite met een geheime agenda die gericht is op 1 wereldsysteem met 1 wereldregering en de uitroeiing van het niet elitaire gedeelte van de bevolking?

11). Tweede Wereldoorlog:

12). J.F.K., Prins Bernard, Willem Oltmans. Personen die een bijzondere rol hebben gespeeld in geheime complotten.

13). Joris Demmink, deksel van de beerpunt in Nederland?